Ο Ντέμης Νικολαΐδης παρεμβαίνει για το δημοψήφισμα

Μετά τη σύζυγό του Δέσποινα Βανδή, και τη στιγμή που τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στην Ελλάδα, γεμίζουν από σχόλια και απόψεις σχετικά με το δημοψήφισμα της Κυριακής, σειρά πήρε ο Ντέμης Νικολαΐδης.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενό του:

«Μπροστά στην αιφνίδια απόφαση για ένα δημοψήφισμα, σε μία συζήτηση που φουντώνει γύρω από το «εμείς» και το «εσείς» και το ποιος από τους δύο θέλει τη σωτηρία αυτής της χώρας, αναρωτιέμαι πώς τα κατάφερε έτσι μέσα σε πέντε μήνες η... «πρώτη φορά Αριστερά στην Ελλάδα».

Κατά καιρούς έχω εκδηλώσει τις πολιτικές μου πεποιθήσεις και είναι γνωστές στους φίλους μου. Η εκλογή μίας αριστερής κυβέρνησης δημιούργησε ελπίδες για κάτι διαφορετικό, για κάτι καινούργιο, με προοπτικές.

Δυστυχώς, από την πρώτη μέρα μετά τις εκλογές ήρθαν οι αρνητικές ενδείξεις. Συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ.

Πατώντας στην οργή του κόσμου για τις προηγούμενες κυβερνήσεις, τα σκάνδαλα και το φαγοπότι, οι νέοι κυβερνώντες ένιωσαν πανίσχυροι και απρόσβλητοι.

Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι μία αριστερή κυβέρνηση θα έπαιρνε «ψήφο στήριξης» επί των προτάσεών της από την ακροδεξιά και πως θα συναποφάσιζαν για το μέλλον της χώρας. Αδυνατώ να πιστέψω ότι σημαντικοί άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ, αριστεροί, ιδεολόγοι, ευρωπαϊστές συμφωνούν με αυτές τις πρακτικές.

Η επιταγή/επιβολή του ΣΥΡΙΖΑ ότι το ΟΧΙ αποτελεί τη μοναδική επιλογή, χωρίς να εξηγούν τι θα ακολουθήσει, δεν είναι μία τυχαία απόφαση. Δείχνει στρατηγική. Ένα σχέδιο που δεν εξηγούν, δεν αναλύουν, δεν ερμηνεύουν αλλά με την απλή λογική φαίνεται ότι έχει έναν στόχο: την επιστροφή στη δραχμή. Οι φτωχοί φτωχότεροι και οι κερδοσκόποι πλουσιότεροι…

Ακούγαμε από τους πατεράδες μας για τα λάθη της Αριστεράς. Δεν θέλω να διηγούμαι και αύριο παρόμοιες ιστορίες στα παιδιά μου. Δεν θέλω άλλες ιστορίες λαθών από την Αριστερά.

Κρατάω τις ιδέες μου. Δεν αλλάζω γνώμη για τις κυβερνήσεις που μας έφεραν ως εδώ. Αρνήθηκα να τις «βοηθήσω» και να «βοηθηθώ» από αυτές.

Όμως δεν αντέχω να σκέφτομαι ότι η τωρινή κυβέρνηση μπορεί να ξεπεράσει σε καταστροφές όλες τις προηγούμενες.

Υ.Γ. Καθόλου πιο έξυπνος δεν είμαι από εσάς φίλοι μου και ούτε έχω διάθεση να «πατρονάρω» κάποιον. Αλλά σε αυτές τις στιγμές θέλω να διαβάζω τις απόψεις όλων. Και νιώθω πως έχω ευθύνη να γράψω δημόσια και εγώ τη δική μου.

Δεν είναι εχθρός μου αυτός που έχει διαφορετική άποψη. Οι πιο πολλοί παθιαζόμαστε γι’ αυτό που νομίζουμε σωστό για την Ελλάδα. Και το χειρότερο που μπορούμε να πάθουμε την Κυριακή δεν είναι να κερδίσει η άλλη άποψη. Είναι να χάσουμε τον πολιτισμό μας, την ευγένεια και τον σεβασμό μας στην αντίθετη άποψη. Να χάσουμε την ψυχή μας».