Εσύ ξέρεις τι είναι το σύνδρομο του απατεώνα και πως επηρεάζει την καριέρα σου;

Το σύνδρομο του απατεώνα ή σύνδρομο της απάτης είναι ένας όρος που επινοήθηκε το 1978 από τις κλινικούς ψυχολόγους Dr. Pauline R. Clance και Suzanne Α. Imes  και αναφέρεται σε φιλόδοξα άτομα που χαρακτηρίζονται από αδυναμία να εσωτερικεύουν τα επιτεύγματά τους και έναν επίμονο φόβο ότι θα εκτεθούν ως "απάτη". Κοινώς σε όλους αυτούς που μολονότι είναι αρκετά επιτυχημένοι ή επαρκείς στη δουλειά τους οι ίδιοι αισθάνονται πως δεν είναι και φοβούνται πως αυτή η "απάτη" θα αποκαλυφθεί.

Μάλιστα μολονότι αρχικά οι έρευνες έδειχναν πως αυτό το σύνδρομο το εμφάνιζαν συχνά κυρίως οι γυναίκες με υψηλές επιδόσεις, πλέον νέες μελέτες δείχνουν πως η εμφάνιση του συνδρόμου είναι ιδιαίτερα συχνή και στους άντρες.

Όσοι έχουν το σύνδρομο απάτης (το οποίο δεν είναι αποτελεί ψυχική διαταραχή) συχνά δυσκολεύονται να πιστέψουν στις δυνάμεις τους και στις δυνατότητές τους. Μπορεί να είναι χαρισματικοί άνθρωποι που συχνά εργάζονται σκληρά προκειμένου να αποτρέψουν τους άλλους από την ανακάλυψη ότι είναι "απατεώνες." Αυτή η σκληρή δουλειά οδηγεί συχνά σε περισσότερους επαίνους και επιτυχία, η οποία διαιωνίζει τα συναισθήματα απατεώνα και τους φόβους ότι θα "ανακαλυφθούν". Ο "απατεώνας"  μπορεί να αισθάνεται ότι πρέπει να εργαστεί δύο ή τρεις φορές πιο σκληρά, έτσι καταλήγει να είναι υπερ-προετοιμασμένος και να έχει εμμονές με τις λεπτομέρειες, λέει ο Young. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε εξάντληση και στέρηση ύπνου.
 

Μια νέα έρευνα που διεξήγαγε το πανεπιστήμιο του Σάλτσμπουργκ και δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο Frontiers in Psychology, έχει πολλά ενδιαφέροντα πορίσματα για το πως αυτό το σύνδρομο επηρεάζει την καριέρα ενός ατόμου.

Όπως διαβάζουμε στο gr.askmen,com, μελετώντας 238 αποφοίτους, οι Drs. Mirjam Neureiter και Eva Traut-Mattausch θέλησαν να ανακαλύψουν πως το σύνδρομο του απατεώνα μπορεί να επηρεάσει τη στάση των πασχόντων στην επαγγελματική τους εξέλιξη, την ικανότητά τους να προσαρμόζονται σε διαφορετικά εργασιακά περιβάλλοντα και στη γνώση τους για την αγορά εργασίας.

Όπως διαπίστωσαν, όσοι αισθάνονται πως είναι απατεώνες και υποκριτές έχουν σαφώς λιγότερες πιθανότητες να κατορθώσουν να επιτύχουν όλα όσα προσδοκούν στη δουλειά τους, ακόμη κι αν είναι υπερβολικά φιλόδοξοι.

Ως γνωστόν, ο κανόνας θέλει τα άτομα που έχουν αυτοπεποίθηση και πίστη στις δυνάμεις τους να είναι ικανότερα στο να μαθαίνουν και να προσαρμόζονται στις αλλαγές του εργασιακού τους περιβάλλοντος, την ώρα που η γνώση που έχουν για την αγορά εργασίας τους δίνει τη δυνατότητα να αναγνωρίσουν την αξία τους.

Ένα άλλο ενδιαφέρον και ίσως αναμενόμενο στοιχείο της εν λόγω έρευνας είναι ότι οι αισιόδοξοι εργαζόμενοι είναι πολύ πιο συμπαθείς στους συναδέλφους, αλλά και στον προϊστάμενό τους, καθώς έχουν περισσότερες ελπίδες να πάρουν την πολυπόθητη προαγωγή.

Από την άλλη, εκείνοι που ταλαιπωρούνται από το σύνδρομο του απατεώνα αποδεικνύεται ότι διακατέχονται από αρνητικές σκέψεις και συνεπώς, ανήκουν στην κατηγορία των απαισιόδοξων. Ως εκ τούτου, είναι πιο πιθανό να εκδηλώσουν κατάθλιψη, αλλά και να καταστρέψουν την καριέρα τους. Ακόμη και στην περίπτωση που είναι επιτυχημένοι στη δουλειά τους, συνεχίζουν να έχουν το φόβο της αποτυχίας μέσα τους, ο οποίος τους αποτρέπει από το να κάνουν όμορφες και αισιόδοξες σκέψεις.

Όσον αφορά στο πώς μπορεί κάποιος που πάσχει από το σύνδρομο του απατεώνα να βρει λύση; Οι Drs. Mirjam Neureiter και Eva Traut-Mattausch συμβουλεύουν: «Αρχικά, να μιλήσει. Να μην φοβηθεί να εκφράσει αυτό που νιώθει σε ειδικούς, όπως είναι ένας ψυχολόγος ή ένα γκρουπ ψυχολογικής υποστήριξης».