Σήμερα θα γίνει η κηδεία της 26χρινη Γαρυφαλλιάς, της άτυχης κοπέλας, που βρέθηκε νεκρή στη Φολέγανδρο, όταν ο σύντροφός της, την έσπρωξε σε γκρεμό και το νέο αυτό έγκλημα με θύμα, μια νεαρή γυναίκα, έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Και η Ελεωνόρα Μελέτη θέλησε να στείλει το δικό της ηχηρό μήνυμα για το πως η κοινωνία και η έλλειψη παιδείας και όχι η πατριαρχία ευθύνεται για τέτοια εγκλήματα.
Η παρουσιάστρια, ανέβασε στο Instagram, μια φωτογραφία, που απεικονίζει ένα μπρελόκ που της είχε κάνει δώρο ο πατέρας της και έγραψε τα ακόλουθα:
«Το μπρελόκ που βλέπετε το έχει χαρίσει ο πατέρας μου σε εμένα. Είναι δικά του λόγια που τα χάραξε σε αυτό το μπρελόκ. Σκέφτηκα να το βάλω ως φωτογραφία στις σκέψεις μου γιατί είναι τα λόγια ενός άντρα που μεγάλωσε σε μια πιο «πατριαρχική» εποχή από τη σημερινή κ μια πιο «πατριαρχική κοινωνία από την σύγχρονη που ζούμε. Η μόνη γυναίκα στην οικογένεια του ήταν η μητέρα του. Η οποία λατρεύτηκε από τον πατέρα του. ( παππού μου) κ τους γιους της. Άρα λογικά, ο μπαμπάς μου δεν θα έπρεπε να είναι κ αυτός ένα «πατριαρχικό» προϊόν? Δεν είναι όμως. Που θέλω να καταλήξω.
Γίνεται ένα συμβάν κ ξεκινάμε τη διχαστική τοποθέτηση: πατριαρχία, φεμινισμός, άνδρες, γυναίκες, εμβολιασμένοι, ανεμβολίαστοι, μαύροι, άσπροι…
Δεν είναι εκεί η απάντηση.
Η σαπίλα της κοινωνίας οικουμενικά δεν είναι ή το ΕΝΑ ή το ΑΛΛΟ.
Η σαπίλα της κοινωνίας Είναι συνολική κ αφορά σε όλους.
Η σαπίλα της κοινωνίας έχει αρχή στα ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ.
Τα απολιθωμένα στερεότυπα που για στερεοτυπικούς λόγους αναπαράγονται στερεοτυπικά.
Κ διαιωνίζονται, μεταγγίζονται από γενιά σε γενιά.
Τα στερεότυπα είναι μεταδοτικά.
Κ μεταδίδονται το ίδιο σε άντρες κ γυναίκες. Κάποια σε άντρες.
Κάποια σε γυναίκες.
Κ αλλά κ στους δυο.
Τα στερεότυπα πρέπει να χτυπήσουμε.
Κ να τα χτυπήσουμε στη καρδιά.
Όχι όμως δημιουργώντας αλλά στερεότυπα.
Γιατί κ αυτά με τη σειρά τους θα δημιουργήσουν άλλες ανισορροπίες που επίσης θα μεταγγιστούν σε επόμενες γενιές.
Η σαπίλα της κοινωνίας είναι αποτέλεσμα της σκέψης κ της παιδείας των ανθρώπων.
Κ εμείς οι άνθρωποι πρέπει επιτέλους να βρούμε έναν τρόπο να ισορροπούμε μεταξύ μας με αγάπη, ενσυναίσθηση κ σεβασμό, κ όχι να διχαζόμαστε με τη πρώτη ευκαιρία.