Μία νέα έρευνα δείχνει ότι οι παντρεμένοι που έχουν εξωσυζυγικές σχέσεις, συχνά αισθάνονται υπέροχα για την απιστία τους και σπάνια βασανίζονται από ενοχές.
Οι συγγραφείς της εν λόγω μελέτης διαπίστωσαν ότι η απιστία δεν υποκινείται γενικά από έλλειψη αγάπης για τον/τη σύζυγο ή από δυστυχία στο πλαίσιο του γάμου.
Οι επιστήμονες, σύμφωνα με το «IFL Science», έκαναν έρευνα σε περίπου 2.000 εγγεγραμμένους χρήστες ενός ιστοτόπου γνωριμιών. Αφού ανέλυσαν τις απαντήσεις των συμμετεχόντων σχετικά με την κατάσταση του γάμου τους, τα κίνητρά τους για απιστία και τη συνολική ικανοποίηση από τη ζωή τους, οι συγγραφείς της μελέτης εντόπισαν κάποιες εκπληκτικές τάσεις.
Τι έδειξε η σχετική έρευνα για την απιστία
«Οι άνθρωποι έχουν ποικίλα κίνητρα για να απατήσουν», εξήγησε σε δήλωσή του ο συγγραφέας της μελέτης, Ντίλαν Σέτερμαν του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, τονίζοντας: «Μερικές φορές θα απατήσουν ακόμα και αν οι σχέσεις τους είναι αρκετά καλές. Δεν βλέπουμε εδώ αποδείξεις ότι οι σχέσεις των ανθρώπων συνδέονται με χαμηλότερη ποιότητα σχέσεων ή με μικρότερη ικανοποίηση από τη ζωή».
Περιέργως, εκείνοι που απιστούν, ανέφεραν υψηλά επίπεδα αγάπης για τον/τη σύζυγό τους και σπάνια έκαναν λόγο για θυμό ή έλλειψη δέσμευσης. Ωστόσο, περίπου οι μισοί από τους συμμετέχοντες δήλωσαν ότι δεν ήταν σεξουαλικά ενεργοί με τον/τη σύντροφό τους και προσδιόρισαν την έλλειψη σεξουαλικής ικανοποίησης ως την κύρια αιτία για την απιστία τους.
Η επιθυμία για ανεξαρτησία και για μεγαλύτερη σεξουαλική ποικιλομορφία αναδείχθηκαν, επίσης, ως κίνητρα για απιστία και οι περισσότεροι ερωτηθέντες στην εν λόγω μελέτη που δημοσιεύθηκε στο «Archives of Sexual Behaviour», ανέφεραν υψηλά επίπεδα ικανοποίησης από τις εξωσυζυγικές τους σχέσεις.
«Στα μέσα ενημέρωσης, στις τηλεοπτικές εκπομπές, στις ταινίες και στα βιβλία, οι άνθρωποι που συνάπτουν εξωσυζυγικές σχέσεις, έχουν αυτή την έντονη ηθική ενοχή, κάτι που δεν το βλέπουμε σε αυτό το δείγμα συμμετεχόντων», δήλωσε ο Ντίλαν Σέτερμαν, προσθέτοντας: «Η αξιολόγηση για την ικανοποίηση από τις εξωσυζυγικές σχέσεις ήταν υψηλή – σεξουαλική και συναισθηματική ικανοποίηση – και τα συναισθήματα λύπης ήταν σε χαμηλό επίπεδο. Αυτά τα ευρήματα δίνουν μία πιο περίπλοκη εικόνα της απιστίας σε σχέση με αυτό που νομίζαμε ότι γνωρίζαμε».
Τα αποτελέσματα έδειξαν, επίσης, ότι η δημιουργία εξωσυζυγικών σχέσεων δεν συνδεόταν με κακή ποιότητα της σχέσης με τον/τη σύζυγο. Ωστόσο, οι συγγραφείς της εν λόγω μελέτης επισημαίνουν ότι η συντριπτική πλειονότητα των ερωτηθέντων ήταν μεσήλικες άνδρες και δεν είναι σαφές αν αυτή η ικανοποίηση αφορά εξίσου στις γυναίκες ή στα non-binary άτομα με τέτοιου είδους σχέσεις.
Η μελέτη δεν συμπεριέλαβε, επίσης, τους/τις συντρόφους των συμμετεχόντων στην εν λόγω έρευνα. Παρ' όλα αυτά, ο Ντίλαν Σέτερμαν σημείωσε: «Το συμπέρασμα που βγάζω είναι ότι η διατήρηση της μονογαμίας ή της σεξουαλικής αποκλειστικότητας, ειδικά σε όλη τη διάρκεια της ζωής των ανθρώπων, είναι πραγματικά πολύ δύσκολη», υπογραμμίζοντας: «Οι άνθρωποι απλά υποθέτουν ότι οι σύντροφοί τους θα είναι απόλυτα ικανοποιημένοι/-ες, κάνοντας σεξ με ένα άτομο για τα επόμενα 50 χρόνια της ζωής τους, αλλά πολλοί άνθρωποι κάνουν λάθος και πέφτουν έξω».