Ο Νικόλας Βαρθακούρης έκανε μια σπάνια εξομολόγηση για τους διάσημους γονείς του

Τώρα ο Νικόλας μεγάλωσε και πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα μουσικό κομμάτι, ακολουθώντας και αυτός τα καλλιτεχνικά βήματα του διάσημου πατέρα του.

Ο 25χρονος Νικόλας χρησιμοποιεί το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο good job nicky, και το κομμάτι του σημειώνει αρκετά μεγάλη επιτυχία.

Με αφορμή αυτό το καλλιτεχνικό του εγχείρημα έδωσε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στη Lifo και τον Αλέξανδρο Διακοσάββα, όπου μεταξύ άλλων, μίλησε για τους διάσημους γονείς του, κάτι που δεν συνηθίζει να κάνει.

«Ο πατέρας μου μού έχει μάθει από πολύ μικρή ηλικία να μη βάζω μαθηματική αξία και λογική στη μουσική. Να ακολουθώ το συναίσθημα που μου προσφέρει. Ένα vocal run δεν θα έπρεπε να είναι προμελετημένο αλλά κάτι που βγαίνει από μέσα σου. Αν δεν σου περάσω με το συναίσθημα αυτό που λέω, όσο ωραίο κι αν είναι στιχουργικά, δεν θα πειστείς» περιγράφει στην ερώτηση τι έχει πάρει καλλιτεχνικά από τον πατέρα του.

Και από τη μητέρα του; «Το κουράγιο της. Δεν έχει κανέναν φόβο η μάνα μου και με έχει πείσει από πολύ μικρή ηλικία, όχι με λόγια αλλά με τη στάση της, ότι εγώ γεννήθηκα γι' αυτό. Αυτοί οι δύο άνθρωποι ήρθαν κοντά και δημιούργησαν κάποιον που ελπίζει κάποια στιγμή να κάνει την οικογένειά του και την πατρίδα του περήφανη» απαντά.

Είναι σε θέση αυτό το παιδί να συνειδητοποιήσει πόσο σημαντικός είναι ο πατέρας του για την ελληνική μουσική; Συγκινείται. «Δυο λέξεις, ξεκάθαρα: "ιερό τέρας", αυτό είναι ο πατέρας μου. Πιστεύω ότι αν ήταν αγγλόφωνος, θα ήταν ανάμεσα στους καλύτερους καλλιτέχνες όλων των εποχών. Αντιλαμβάνομαι πόσο έχει παλέψει για να φτάσει εκεί που βρίσκεται και είναι ονειρικό το γεγονός ότι ποτέ δεν έπαψε να έχει την ίδια δίψα για δημιουργία. Ζει για τη μουσική. Ο πατέρας μου είναι ο πατέρας μου, ο Πάριος είναι ο Πάριος, και το μεγαλύτερο μάθημα που έχω πάρει από εκείνον είναι ότι οφείλεις να δίνεις στη μουσική περισσότερα απ' όσα θα πάρεις. Αν της φερθείς έτσι, θα σου το ανταποδώσει».

Πόσο δύσκολη όμως ήταν για τον Νικόλα η καλλιτεχνική αυτονομία, μεγαλώνοντας ως ο γιος του Πάριου και της Αλιμπέρτη; Πόσο μεγάλη ήταν η πρόκληση που έθεσε στον ίδιο του τον εαυτό, ώστε να διαφοροποιηθεί εντελώς και να μας δώσει αυτό το αποτέλεσμα; Είναι μάλλον χαρακτηριστικός ο στίχος του: «Stand your ground, but let me stand there too». «Δεν ήταν δύσκολο, δεν είχα προβλήματα, ευτυχώς είναι και οι δύο αγαπητοί άνθρωποι που δεν έχουν προκαλέσει ποτέ. Ευελπιστώ να ακολουθήσω κι εγώ, ως Νικόλας, αυτό το παράδειγμα. Θα ήθελα να με βλέπουν ως τη μακρινή συνέχεια του πατέρα μου. Δεν έχω καμία αμφιβολία, γιατί, όπως σου είπα, η μητέρα μου μού έμαθε να μη φοβάμαι.  Ευτυχώς, η μουσική μου δεν έχει καμία σχέση με του πατέρα μου. Δεν θα προσπαθούσα ποτέ να ακουμπήσω κάτι που κάνει εκείνος γιατί δεν είναι για 'μένα αυτό. Κάνουμε πολύ πιο ωραίες συζητήσεις απ' αυτές που θα κάναμε αν υπηρετούσαμε το ίδιο είδος, ο ένας σέβεται τη δημιουργικότητα του άλλου. Έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη στον μουσικό χαρακτήρα που έχουμε αναπτύξει με τον Ερμή και οι δύο γονείς μου πλέον. Ακούνε τα τραγούδια και χαίρονται. Θα πούμε με τον πατέρα μου για δύο db πάνω, δύο db κάτω, fine tuning, τεχνικά, και η μητέρα μου μπορεί να πει "εδώ δεν με πείθεις", αλλά γενικά μας δένει η μουσική» εξήγησε ο Νικόλας Βαρθακούρης.