Εδώ και χιλιάδες χρόνια, οι θεραπείες με φυσικά μέσα για τη στυτική δυσλειτουργία ( ΣΔ) είναι πολύ δημοφιλείς, αλλά δυστυχώς η αξιολόγησή τους δεν είναι και τόσο ικανοποιητική.
Εκτός από τον βελονισμό, που φαίνεται να έχει κάποια αποτελεσματικότητα σε περιπτώσεις ψυχογενούς προέλευσης, της ομοιοπαθητικής και της χειροπρακτικής, υπάρχει μια ακμάζουσα, κακώς αξιολογημένη και κακώς ρυθμισμένη αγορά των προϊόντων που λαμβάνονται συνήθως από το στόμα και τα οποία δεν μπορούν να ισχυριστούν ότι θεραπεύουν αλλά ότι «προάγουν τη σεξουαλική υγεία».
Είναι δύσκολο να αξιολογηθούν
Όπως διαβάζουμε στο y-o.gr (έναν ελληνικό ιστότοπο με θεματολογία που αφορά τα φαρμακεία) η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των συμπληρωμάτων διατροφής για τέτοιου είδους προβλήματα είναι περίπλοκη εξαιτίας της επίδρασης placebo, η οποία είναι ακόμη πιο σημαντική καθώς οι άντρες τα αξιολογούν με υποκειμενικά κριτήρια.
Η L-αργινίνη, με επιδράσεις στην ενδοθηλιακή λειτουργία, αποτέλεσε αντικείμενο διαφόρων μελετών, με ιδιαίτερη αποτελεσματικότητα έναντι του εικονικού φαρμάκου σε δόση 5 g / ημέρα, ίδια με αυτή που χρησιμοποιήθηκε στο πλαίσιο των διαταραχών γονιμότητας.
Το Ginkgo biloba, πλούσιο σε φλαβονοειδή, έχει επίσης δείξει κάποια αποτελεσματικότητα σε συνδυασμό με παπαβερίνη ή σε δευτερογενή σεξουαλική δυσλειτουργία λόγω χρήσης αναστολέων
Το Panax ginseng, ή το κορεατικό κόκκινο ginseng, το οποίο επίσης βελτιώνει την ενδοθηλιακή λειτουργία στα ζώα, έχει αποδείξει τα οφέλη του σε διάφορες μελέτες έναντι του εικονικού φαρμάκου.
Η Yohimbine, η οποία έχει αγγειοδιασταλτική δράση, δίνει καλύτερα αποτελέσματα από το εικονικό φάρμακο σε μη οργανική ΣΔ, σύμφωνα με μια μετα-ανάλυση επτά τυχαιοποιημένων δοκιμών.
Ο ψευδάργυρος είναι πολύ δημοφιλής, αλλά τα δεδομένα των μελετών του είναι αντιφατικά.
Το Tribulus terrestris, το χόρτο των αιγών και το κεχριμπάρι, έχουν δείξει ορισμένα αποτελέσματα σε μελέτες που έχουν γίνει σε ζώα, ενώ το maca και το muira puama σε ανθρώπους.
Όσον αφορά τα τρόφιμα, ο κρόκος έχει δώσει αντιφατικά αποτελέσματα και τα στρείδια, το τσίλι, το αβοκάντο, το μέλι και το τζίντζερ φαίνεται ότι δεν έχουν καμία επίδραση στη ΣΔ.
Σήμερα, υπάρχει ένα ανανεωμένο ενδιαφέρον για αυτά τα "φυσικά" συμπληρώματα, τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί για αιώνες, αλλά εξακολουθούμε να μην γνωρίζουμε τα αποτελέσματά κλινικών μελετών τους καθώς και την ασφάλεια χρήσης τους.
Πιστεύουμε ότι ο διάλογος γύρω από αυτά τα προϊόντα αποτελεί μια καλή ευκαιρία για να ενθαρρύνουμε τους ασθενείς να βελτιώσουν τον τρόπο υγιεινής ζωής τους.