Ψυχολόγος μιλά για τα 3 "τοξικά" λάθη που συχνά κάνουμε στις σχέσεις μας

Μάλιστα στατιστικές μελέτες που έγιναν φέτος σε χώρες όπου εφαρμόστηκαν lockdowns όπως η Βρετανία, έδειξαν πως η πανδημία μπορεί να πυροδοτήσει μια έξαρση στα διαζύγια και τους χωρισμούς των ζευγαριών.

Είναι βέβαιο πως ένα ερωτικός και συντροφικός δεσμός απαιτεί προσπάθεια και από τους δύο για να αντέξει στις προκλήσεις που πιθανά εμφανίζονται κατά περιόδους, ωστόσο είναι χρήσιμο να ξέρουμε, πως αυτά που κυρίως "απειλούν" μια σχέση, δεν είναι αστάθμητοι εξωτερικοί παράγοντες, αλλά απλές καθημερινές αλλά εν τέλει... τοξικές συμπεριφορές, που σταδιακά κάνουν ζημιά στις σχέσεις και όλοι πρέπει να τις αποφεύγουμε.

Ο Ψυχολόγος και Οικογενειακός Σύμβουλος Γιάννης Ξηντάρας, σε σχετικό άρθρο του αναφέρει πως πολλές φορές τα λάθη που κάνουμε σε μία σχέση, λάθη που μας πονάνε και μας κάνουνε να υποφέρουμε, δεν είναι και τόσο σπάνια ή ασυνήθιστα.

Αντιθέτως είναι καθημερινές συμπεριφορές που συμβαίνουν χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι εμείς είμαστε αυτοί που τις αναπαράγουμε και που τελικά έχουν ένα τοξικό αποτέλεσμα στις σχέσεις μας.

Απλές καθημερινές συμπεριφορές και στάσεις ζωής που εύκολα θα συμβουλεύαμε έναν φίλο μας να τις αποφύγει, είναι συχνά τα ίδια λάθη που εμείς κάνουμε, επηρεάζοντας σοβαρά τη σταθερότητα της σχέσης μας με τον σύντροφο μας.

1. Θεωρούμε τον άλλο/η (και την σχέση) δεδομένο/η.

Με την πάροδο του χρόνου ξεχνάμε τη σημαντικότητα του άλλου στη ζωή μας, κατά συνέπεια και να του το δείχνουμε. Με εκείνες τις μικρές λεπτομέρειες, τις χειρονομίες, τις κουβέντες, τα βλέμματα, που δίνουν φροντίδα και αγάπη σε μία σχέση. Αντιθέτως αφήνουμε τη ρουτίνα να διαβρώνει την ποιότητα της σχέσης, αφήνουμε κατά μέρος την προσοχή που χρειάζεται ο άλλος, παύουμε να φροντίζουμε ότι είναι για εμάς σημαντικό και πολύτιμο.

2. Δείχνουμε έλλειψη σεβασμού στο σύντροφο μας.

Με την πάροδο του χρόνου παραμερίζουμε τις απόψεις του άλλου. Αδιαφορούμε ή αγνοούμε τι εκείνος /η θέλει, τι πιστεύει, τι χρειάζεται. Κάποτε όλα αυτά έπαιζαν μεγάλο ρόλο για εμάς. Σιγά σιγά όμως ξεχαστήκαμε και προσπεράσαμε τις ανάγκες των συντρόφων μας, φτάσαμε σε σημείο να τις αγνοούμε και ίσως κάποιοι συνειδητοποιήσουν ότι το ίδιο συνέβη και για εκείνους από τους συντρόφους τους…

3. Αμφιβάλλουμε και αμφισβητούμε διαρκώς τη σχέση.

Με την πάροδο του χρόνου, τα ζευγάρια που δεν επενδύουν συναισθηματικά στη σχέση τους, νιώθουν την αγάπη τους να αποδυναμώνεται, κατά συνέπεια και η σιγουριά τους γι’ αυτή. Νιώθουν ανασφάλεια και όλα τίθενται υπό αμφισβήτηση. Οι επιλογές τους, τα συναισθήματα τους, οι αξίες τους… Η σχέση έτσι κλονίζεται συθέμελα, η εξέλιξη της παύει και αντιστρέφεται σε μια αρνητική πορεία που συνήθως επιφέρει ψυχική κόπωση, μιζέρια και σίγουρα όχι, ευχάριστα συναισθήματα…

Όπως είδαμε και στα 3 κεντρικά σημεία της τοξικότητας, ο κοινός παρανομαστής ήταν η πάροδος του χρόνου. Ο χρόνος φθείρει αλλά κι ο χρόνος ωριμάζει.

Είναι στο χέρι μας να διαλέξουμε το θετικό σενάριο, να μην χάνουμε την ελπίδα και την αισιοδοξία μας και να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε προκειμένου να διατηρούμε την αρμονία στην σχέση μας.