Σημαντικούς λόγους δίνει η επιστήμη για περισσότερες αγκαλιές και (συναινετικά) αγγίγματα που λειτουργούν ενδεχομένως και ως κίνητρα για την «υπέρβαση» για όσους δυσκολεύονται με τη σωματική επαφή
Στο έργο της In Between. The warmth (= Ανάμεσα. Η ζεστασιά, 2017-2020), η Ιταλίδα καλλιτέχνις Laura Cemin παρουσιάζει μέσα από διάφορα υλικά την αίσθηση που της άφησε η αγκαλιά δέκα δευτερολέπτων με κοντινά της πρόσωπα, ένα project που της έδωσε εισέτι την ευκαιρία να υπερβεί μέσω της σωματικής επαφής τη δυσφορία που της προκαλούσε από παιδί η εγγύτητα. Μια εγγύτητα που, κατά την ίδια, έγινε καθολική ανάγκη κατά την πανδημία COVID-19.
Πολλοί και πολλές θα μπορούσαν να ταυτιστούν με την Cemin που, όπως και εκείνη για πολλά χρόνια, στερούν στους εαυτούς σημαντικά οφέλη από τη σωματική επαφή με τους άλλους, αγγίγματα «θαυματουργά» για τη σωματική και ψυχική υγεία με τα οποία καταπιάνεται σε άρθρο του στο Conversation ο Καθηγητής Επιστημών Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, Michael Banissy.
Σφιχταγκαλιάσματα μέχρι να κοπεί η ανάσα ή μικρότερης διάρκειας και έντασης, τα εν λόγω αγγίγματα από άλλους είτε και από τον εαυτό μας μπορούν να μειώσουν το στρες ρίχνοντας τα επίπεδα της κορτιζόλης, γνωστής και ως ορμόνης του στρες. Χρόνιο στρες και χρόνια φλεγμονή βαδίζουν χέρι-χέρι, με την τελευταία να πολλαπλασιάζει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου και καρκίνου. Σύμφωνα με μια μελέτη, αγκαλιάζοντας τους αγαπημένους μας ανθρώπους συχνότερα ή καθημερινά αν είναι δυνατό, μπορούμε να πετύχουμε μείωση συγκεκριμένων φλεγμονωδών δεικτών φλεγμονής -ακόμα και μέσα σε δύο εβδομάδες- και να απομακρύνουμε τον παραπάνω κίνδυνο.
Πηγή: ygeiamou.gr