Όλοι ξέρουμε το μηδενικό, αλλά πολλοί δεν γνωρίζουμε πως το "μηδέν" ως αριθμός εμφανίστηκε στην ιστορία της ανθρωπότητας και των μαθηματικών πολύ αργότερα από τους άλλους αριθμούς.
Όπως αναφέρει και η wikipedia αρχαίοι πολιτισμοί όπως αυτοί των Αιγυπτίων, των Βαβυλωνίων και των Ελλήνων προβληματίζονταν για την ύπαρξη του μηδενικού και είχαν προσπαθήσει να το εντάξουν στο μετρικό τους σύστημα. Μέχρι το 1740 π.Χ. οι Αιγύπτιοι είχαν ένα σύμβολο για το μηδέν στα λογιστικά κείμενά τους. Το σύμβολο nfr, που σήμαινε όμορφος, χρησιμοποιούνταν επίσης για να δηλώσει το επίπεδο βάσης στα σχέδια των τάφων και των πυραμίδων, ενώ οι αποστάσεις μετρούνταν σε σχέση με τη βασική γραμμή ως άνω ή κάτω από τη γραμμή αυτή.
Παράλληλα ευρύματα δείχνουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες φαίνεται να ήταν αβεβαιοι για το αν η υπόσταση του μηδενός είναι αριθμός. Το ερώτημα: «Πώς μπορεί το τίποτε να είναι κάτι;», οδήγησε σε φιλοσοφικές και θρησκευτικές διαφωνίες πάνω στη φύση και την ύπαρξη του μηδενός και του κενού, μέχρι το Μεσαίωνα. Τα παράδοξα του Ζήνωνα του Ελεάτη εξαρτούνταν σε μεγάλο βαθμό στην αβεβαιότητα της ερμηνείας του μηδέν.
Ιστορικά το θέμα του μηδέν ως ένας αριθμός και όχι απλά ως ένα σύμβολο κράτησης θέσης αποδίδεται στην αρχαία Ινδία, όπου ως τον 9ο αιώνα μ.Χ., οι πρακτικοί υπολογισμοί πραγματοποιούνταν με τη χρήση του μηδέν, στο οποίο συμπεριφερόταν όπως σε οποιονδήποτε άλλον αριθμό, ακόμη και στην περίπτωση της διαίρεσης και οι λόγιοι της εποχής χρησιμοποιούσαν τη σανσκριτική λέξη «σούνυα» (śūnya) για να αναφερθούν στο μηδέν.
Δείτε το σχετικό βίντεο του καναλιού στο youtube The Royal Instirution που σου εξηγεί με σκίτσα την ιστορία του μηδενός.